مهاجرت از طریق ویزا دوره تخصص پزشکی به آلمان

روش های اخذ پذیرش دوره های تخصص پزشکی در آلمان

 

اخذ پذیرش در دوره های تخصص پزشکی در آلمان به شکل رایج به 2 صورت امکانپذیر می باشد:

1) اخذ پذیرش به صورت پزشک مهمان( Gastarzt) بدون حقوق: بسیاری از پزشکیان که متقاضی اخذ مدرک تخصص پزشکی از آلمان هستند به صورت مهمان تقاضا می دهند که البته قبلاً این روش بسیار پرطرفدار بود اما در حال حاضر بیمارستانهای آلمان تمایلی به ارایه پذیرش از این راه ندارند.

سفارت هم برای این منظور

بسیار سختگیرانه عمل کرده و عملا  ویزا صادر نمی‌کند.

 

 

2)اخذ پذیرش بعنوان رزیدنت پزشکی با حقوق:

این نوع پذیرش اصلی‌ترین و مهمترین روش اخذ پذیرش تخصص پزشکی بوده و در واقع فرد با داشتن این پذیرش رسماً دوره رزیدنتی خود را در آلمان شروع میکند. بسیاری از مزایای کار و زندگی در آلمان وابسته به پذیرش بوده و چنانچه فرد در مسیر درستی قرار گرفته باشد به سرعت می تواند مراحل استقرار در آلمان را طی کند.

 

 متقاضیان اخذ مدرک تخصص پزشکی در آلمان می توانند دوره ی تخصص خد را در یکی از بیمارستان های تایید شده ی آلمان سپری نمایند. بیمارستان هایی که دانشجویان تخصص پزشکی می توانند در آن ها دوره های آموزشی خود را سپری نمایند عبارتند از :

 

الف) بیمارستان های دانشگاهی( Uniklinik ): این بیمارستان ها کاملا زیر نظر دانشگاه های پزشکی این کشور می باشند.

 

ب) بیمارستان های آموزشی آکادمیک

(Akademisches Lehrkrankenhaus)

 

دانشگاه های تخصص پزشکی در این کشور با بیمارستان های آموزشی آکادمیک همکاری مستقیم دارند؛ به این صورت که دانشجویان دروس تخصصی خود را در دانشگاه سپری می نمایند و دوره های عملی خود را در این بیمارستان ها می گذرانند.

 

 

ج) بیمارستان های خصوصی (Privat): بیمارستان های خصوصی که ارائه دهنده ی دوره های اسیستانی برای متخصصین پزشکی هستند عموما توسط شهرداری ، کلیسا ، و یا سایر سازمان ها اداره میشوند.

 

نکته ی مهم در رابطه با گذراندن دوره های عملی تخصص پزشکی در آلمان برای پزشکانی که قصد برگشت به ایران را دارند ، این است که تنها مدارک دوره های عملی که در بیمارستان های آموزشی آکادمیک و بیمارستان های دانشگاهی گذرانده شده اند ، دارای اعتبار می باشد. 

 

برای  ورود به سیستم تخصص در آلمان طی کردن چندین مرحله الزامی است :

 

مرحله‏ ی اول گرفتن پذیرش از یک بیمارستان یا کلینیک است. یعنی یک پزشک متخصص و مسوول کلینیک که بر اساس قوانین آلمان، اجازه‏ ی گرفتن دستیار یا رزیدنت را دارد، باید حاضر شود ایشان را به عنوان دستیار یا رزیدنت خود، در کلینیک، بیمارستان و یا مطب خود بپذیرد. به این ترتیب، اولین مرحله، گرفتن پذیرش از پروفسور یا استاد مربوطه در یک کلینیک یا بیمارستان است.

 

در مرحله‏ ی بعدی ، گرفتن اجازه‏ ی کار طبابت یا اجازه‏ی کار پزشکی در آن بیمارستان و کلینیک خاص است. یعنی باید به اداره‏ ی مربوطه در آن ایالت مراجعه کند. همان‏طور که می‏دانید، سیستم آلمان، سیستم فدرال است. 16 ایالت یا “بوندس ‏لند” وجود دارد که بعضی از قوانین در این ایالت‏ها مشترک است و بعضی از آن‏ها متفاوت است. یک پزشک بعد از این‏که از آن بیمارستان یا کلینیک پذیرش را گرفت، باید از اداره‏ی صادرکننده‏ ی مجوز طبابت یا پزشکی بابت اشتغال به کار پزشکی در آلمان هم مجوز بگیرد.

 

 به این مجوز طبابت پزشکی ، مجوز پزشکی موقت و یا اصطلاحاً “Berufserlaubnis ” می‏گویند.

 

از آنجایی که سیستم تخصص در آلمان، علاوه بر تحصیل، کار هم محسوب میشود لازمست با مراجعه به اداره‏ ی کاری آن شهری است که بیمارستان یا کلینیک در آن‏جا واقع شده نسبت به گرفتن اجازه‏ ی کار، یعنی “Arbeitserlaubnis” اقدام کرد.